1/ 5 ماهی از سال گذشته است و من تنها یک پست در «تخته سیاه» نوشته­ام. حتا کار کردن با بعضی از کلیدهای کیبورد کامپیوترم را هم از یاد برده­ام! این از خط­های قرمزی که word به زیر کلمات می­کشد و من ثانیه­ای بعد متوجه­ی آن می­شوم، به خوبی پیداست.

2/ 5 ماه از سال گذشته است و من در این مدت و به خصوص در این 3 ماهه­ی آخر، شاید به تعداد انگشتان یک دست هم، سراغی از رفقا و دوستانم نگرفته­ام. کتاب خواندن­م به شدت کم شده است و حتا شاید باورکردنی هم نباشد که در اردیبهشت ماه به نمایشگاه کتاب هم نرفتم.

3/ در این روزها، چه بد که حتا برای بانوی زنده­گی­ام هم جز متنی کوتاه به مناسبت سال­روز تولدش، چیزی ننوشته­ام و این برای چون منی که برای این روزها، قصه­هایی داشتم نوشتنی و خواندنی، هیچ خوب و دلپذیر نیست. بماند که انگار داغ این ننوشتن، بر روی دل من تا ابد خواهد ماند ...   

4/ بعد از نوشتن «باز هم شماره­ی نهم» که انگار توجیه­ی بود برای ننوشتن تا آن روزها، اتفاق­های دیگری هم افتاد. در این مدت چند یادداشتی هم نوشتم در دفترچه­ای که البته الآن همراهم نیست. تمامی این یادداشت­ها بر روی تخت بیمارستان نوشته شدند. در حالی­که پدرم بر روی تخت کناری، به بیماری بستری بود. در این چند ماه، پدرم سخت بیمار بوده و متأسفانه هنوز هم هست. این بود که راستش را بخواهید هیچ حال و حوصله­ای برای هیچ کاری نبود و همین نوشتن این چند خط هم هیچ با دلخوشی نیست.

5/ نوشتن، جاودانه ساختن است و روزهای ناخوشی را پس از درس گرفتن و تجربه­اندوزی باید به فراموشی سپرد. این است که مجالم دهید چند روزی دیگر ...

6/ این را هم بگویم که در این مدت، یک هفته یا 10 روزی هم بود که به صفحه­ی مدیریت «تخته سیاه» دسترسی نداشتم و سرانجام با ارسال چند ایمیل این مشکل حل شد. مشکلی که علتش را نمی­دانم و لابد قابل حدس زدن هم نیست ...

7/ نشانه­ها، مسیر زنده­گی را تعیین می­کنند، اگر به خوبی دیده شوند. این­ها همه که گفتم و نگفتم، نشانه­ای است بر نزدیک شدن به روزهای پایانی عمر «تخته سیاه». هم حال و احوال شخصی من تغییر کرده است و هم حال و روز جامعه و هم این­که گشتی حتا کوتاه در دنیای مجازی به خوبی نشان می­دهد که باید نغمه­ای جدید نواخت ...

8/ این پست، به منزله­ی پست خداحافظی نیست. یقین دارم که تا خانه­ای جدید نیابم و از آن مهم­تر، در سبک و سیاقی که می­خواهم در پیش بگیرم، به قطعیت نرسم، بر روی «تخته سیاه» مشق خواهم کرد ...      

 نوشته شده توسط مصطفی حکیمی در شنبه 89/5/30 و ساعت 10:59 صبح | نظرات دیگران()