مدتی است که اصلا حال و حوصله ی نوشتن ندارم . نمی دونم چرا، اما این چند روزه خیلی سعی کردم تا بهونه ای برای نوشتن یا شاید ننوشتن پیدا کنم، اما موفق نشدم و از هر دو طرف شکست خوردم ! الآن هم که دارم این چند خط رو می‏نویسم، نمی دونم قراره آخرش به کجا ختم بشه . و این که اصلا قراره ختم بشه یا نه ؟! کامپیوتر هم مشکل پیدا کرده، فکر می کنم شدید ویروسی شده باشه و نیاز به تعویض ویندوز داره . به فکرم رسید که کاش کسی هم ویندوز ما رو عوض می کرد !

میون شب های قدر هم هستیم . من اما هم چنان بی حال و حوصله . دلم می خواست به حسینیه ارشاد می رفتم، اما حیف که از آن هم محرومم . حس رفتن به جای دیگه ای رو هم ندارم . از این مداحی های رایج ... هیچ ! بقیه اش رو حدس بزنید !

چیزی که نوشتم، چیزی نشد که بشه توی وبلاگ گذاشتش . الآن 24 ساعتی گذشته و من دارم ادامه ی همون متن رو می‏نویسم تا شاید بشه باهاش کاری کرد . از دیشب تا حالا اتفاق هایی هم افتاده که خب اگر ادامه پیدا کرد، حتما راجع به اون ها می نویسم . امروز صبح، « دایره زنگی» رو دیدم . فیلم بدی نبود . اما فقط در همین حد . نکته جالب برای من توی این فیلم این بود که برخی اصطلاحات رو به کار می بردن که به نظرم بعید می رسید اجازه ی گفتن اون ها در سینما داده بشه، هر چند باید بگم متاسفانه به راحتی در سطح جامعه به کار برده می شه . داشتم تعریف می کردم و می نوشتم که منظورم کدوم سکانس هاست، اما پشیمون شدم . چه فیلم رو دیده اید و چه نه، بیشتر به سکانسی مثل صحبت های باران کوثری و به ظاهر دوست پسرش در پیکان سفید رنگ دقت کنید . از این موارد هم در این فیلم و هم در سینمای این روزها زیاده . باز هم متاسفانه به بهانه ی احتمالا ارزش ها و هزار و یک چیز دیگر در مقابل آن سینمایی که باید، سنگ قرار داده اند  و به جای آن فیلم هایی به نمایش در می آید که هیچ حرفی برای گفتن ندارند و روی ابتذال را سفید کرده اند . این هم از دردهای تغییر معنای واژه ها در کشور ماست . البته منظورم از ابتذال، « دایره زنگی» نیست که این فیلم در مقابل بسیاری از فیلم های این روزها، عالی است. در این چند سال اخیر تعداد فیلم هایی که بتوان به خاطر آن به سینما رفت، بسیار کم شده و این ها همه به بهانه است . دیدن فیلم های روز دنیا بر پرده سینما پیشکش، که امروز حتا باید حسرت دیدن فیلمی از بیضایی و مهرجویی و افخمی و... را ببریم .

امشب، شب شهادت حضرت علی (ع) است و حتما برای گفتن این حرف ها نامناسب . گفتم که دنبال بهانه ای برای نوشتن بودم ونوشتم . ما را از دعا فراموش نکنید ...

 نوشته شده توسط مصطفی حکیمی در یکشنبه 87/6/31 و ساعت 9:26 عصر | نظرات دیگران()