تخته سیاه
به موسسه ای در شمال شهر رفته بودم برای پرس و جو در مورد دوره هایی که برگزار می کنند . در دو گوشه از دیوار سالن پذیرش دو تابلو کار گذاشته شده بود ، یکی ان گونه که در گوشه اش نوشته بود به یاد هوشنگ گلشیری بود . نوشته بود :
« ماه دوره کرد
پشت پنجره چکار می کنی
مگر نمی دانی
ان مرد ، رفته است »
تابلوی دوم اما ، شعری از منوچهر اتشی بود . سروده بود و من تقدیم به "تو" اش می کنم :
« سپیده که سر بزند
نخستین روز روزهای بی تو اغاز می شود »
نوشته شده توسط مصطفی حکیمی در جمعه 86/4/1 و ساعت 6:14 عصر | نظرات دیگران()
