تخته سیاه
و اما دیشب .
انگار این یادداشت تنها و تنها مخصوص " تو" است . که لابد تشکر کوچک و کوتاهی است بابت بودنت. بودنت هم اما جور دیگری بود . باز هم باید گنگ نوشت یا نه ، نمی دانم؟ و این ندانستن گاه دردی سخت وحشتناک است . خود را و تو را به پست بعدی ارجاع می دهم تا شاید دلیل بود و نبود خود را و کاش " تو" را بنگارم . تنها می گویم : اومدی ، معجزه کردی .
راستی ، مرا دیدی ؟
نوشته شده توسط مصطفی حکیمی در جمعه 86/1/31 و ساعت 10:46 صبح | نظرات دیگران()
