می­خواهم از آن سه کتابی بنویسم که خواندن­شان را تمام کرده بودم و وعده داده بودم کمی از آن­ها بنویسم. آن سه کتاب دیگر هنوز به پایان نرسیده­اند البته.

اولین کتاب، «خاطرات آیت­ا... خلخالی» است. صادق خلخالی اولین حاکم شرع دادگاه­های انقلاب بوده است و قدیمی­ها خوبِ خوب او را به یاد دارند. خوب یا بد، چه در میان انقلابی­ها که البته اکثریت را داشتند و چه در میان مخالفان آن­ها، شیخ قاضی با سخت­گیری­ها و اعدام­هایش معروف است. کتاب را نشر سایه در 534 صفحه منتشر کرده است و متأسفانه آن­چه که در جای جای کتاب به چشم می­خورد، بی­دقتی و بی­سیاستی و البته عجول بودن و حق به جانب بودن نویسنده است. یادمان نرود که این خصوصیات و بسیاری دیگر که من ترجیح می­دهم از آن­ها چیزی ننویسم، از آنِ حاکم دادگاه­های شرع انقلاب بوده است. 

دومین کتاب، از آن دکتر شریعتی است. جلد اول «اسلام شناسی» شامل مجموعه­ی 9 درس در حسینیه­ی ارشاد است که از 15/11/50 تا 1/2/51 هر هفته ارایه شده و اکنون در 504 صفحه منتشر شده است. با توجه به این­که روشنفکران فرزند زمان خود هستند و ایده­هایشان برای حل مسائل همان زمان است و دلیلی ندارد که عمومیتی تاریخی پیدا کند و البته این­که خود دکتر بارها گفته بود که باید آثارش را مورد بازخوانی قرار دهد، باور کردن این درس­ها و به خصوص بخش­هایی از چند درس اول، برایم بسیار مشکل بود ... و هست. به هر حال دو جلد دیگر از این کتاب باقی مانده است.

آخرین کتاب، خاطرات محرمانه­ی امیر اسداله علم است با عنوان «گفت­وگوهای من با شاه». کتاب را طرح­نو منتشر کرده و جلد اول آن که 423 صفحه است، مربوط به خاطرات روزانه­ی یار نزدیک شاه در فاصله­ی سال­های 1969 (دی 1347 تا دی 1348) تا 1972 (فروردین 51 تا دی 51) است. خواندن این کتاب­های خاطرات برای شناخت سیرت سیاست و البته سیاست­مداران در ایران بسیار خوب و مناسب است. کمی که بخوانی، به راحتی دست از سر پشت پرده­ها بر نمی­داری، چه در گذشته و چه در حال.

 نوشته شده توسط مصطفی حکیمی در جمعه 88/3/1 و ساعت 10:29 صبح | نظرات دیگران()