از مترو پیاده می­شوم. از کنار واگن مخصوص بانوان رد می­شوم و نگاهی به داخل واگن می­اندازم. البته اگر به این کار ایراد نگیرید! در نمای اول خانمی را می­بینم که که سررسیدی در دست، در حال خواندن چیزی است. از توجه دیگران، مشخص است که با صدای بلند می­خواند و در حال اطلاع رسانی خبری است.

نمای دوم از آنِ خانمی است که مشغول فروختن روسری است و عده­ای در کنارش جمع شده­اند و لابد انتخاب می­کنند. اما سومین نما، نمایی است که در آن دختری، روژلبی را بالا گرفته و باز به احتمال زیاد آن را به دوستش نشان می­دهد. هم قطار می­گذرد و هم من ...

 نوشته شده توسط مصطفی حکیمی در پنج شنبه 88/2/31 و ساعت 10:12 عصر | نظرات دیگران()