تخته سیاه
کمی از خواندنیها بنویسم.
این روزها خواندن 4 کتاب را تمام کردهام و 3 کتاب دیگر را در دست خواندن دارم، که یکی از آنها 2 جلدی است و خواندن یک جلدش تمام شده است. به هر حال از آن 3 هم خواهم نوشت. اما 4 کتابی که خواندهام:
اولین کتاب، «تحلیل دموکراسی در آمریکا» است. کتاب بسیار معروف آلکسی دو توکویل، روشنفکر فرانسوی. این کتاب 670 صفحهای هنوز که هنوز است به عنوان یکی از کتابهای کلاسیک در شناخت سیستم حکومتی و روحیات مردم آمریکا محسوب میشود. مباحث کتاب سنگین و در خور تأمل است و به همین دلیل، خواندن آن زمان بیشتری را طلب میکند.
کتاب دوم، نوشتهی دکتر منیر حجاب است از مصر. عنوان کتاب «جنگ روانی» است و حدود 350 صفحه دارد.
کتابهای بعدی کوتاه هستند و بیشتر نقش زنگ تفریح را ایفا کردهاند. «دوئل» را خواندم که مجموعهی مصاحبههای طنز کوتاه ابراهیم رها است. علی میرمیرایی که با نام مستعار ابراهیم رها، طنز مینویسد به سراغ عمران صلاحی، سید ابراهیم نبوی، ابوالفضل زرویی نصرآباد، ابراهیم افشار، نیک آهنگ کوثر، نیکی کریمی، جواد رضویان، هانیه توسلی، شهرام شکیبا، مانا نیستانی و توکا نیستانی میرود و به قول خود با آنها دوئل میکند. از رها، دو کتاب «شب نشینی در جهنم» و «دو قطعه عکس 4*3» را هم خوانده بودم، که به نظرم هر دو به ترتیب از این کتاب بهتر بودند.
آخرین کتابی که خواندنش پایان یافته است، از مجموعهی کتاب ماه همشهری است به نام «40 خاطره» . کتاب را سید فرید قاسمی گردآوری کرده است و حاوی خاطرات چهرههای فرهنگی و مطبوعاتی است. برخی از آنها خواندنی است و اکثر آنها ... بگذریم.
در ضمیمهی روزنامهی «اعتماد»، کتابی معرفی شده بود به نام «سکوت، آینده من است» سرودهی شاعری اتریشی به نام اریش فرید. یکی از شعرهایش را نوشته بود:
« از آن رو که عشق به تو/ در من است/ و تو دوری/ با این خطر مواجهم/ که عاشق/ عشقم به تو شوم/ از آن رو که اشتیاقم به تو/ در من است/ و تو دوری/ با این خطر مواجهم/ که عاشق/ اشتیاقم به تو شوم.»