ابتدای روزهای آغاز سومین سال دانشجویی ام بود، که آگهی تشکیل کلاس های روزنامه نگاری را در روزنامه دیدم. خانه روزنامه نگاران جوان به همراه دانشگاه علامه، برگزارکنندگان دوره بودند. به خانه رفتم و نام نویسی کردم. قرار شد که کلاس ها در دو روز آخر هفته تشکیل شود و محل کلاس ما شد استودیویی وابسته به آستان حضرت عبدالعظیم حسنی در یوسف آباد. نمی دانستم که قرار است از کلاس ما فیلم برداری شود . به هر حال حدود 3 ماه و به صورت فشرده به کلاس می رفتیم . از صبح تا غروب پنج شنبه ها و جمعه ها را پای درسی می نشستیم که کمترین ارتباطی به رشته ی تحصیلی خودمان داشت . روزهای شیرینی بود و پر از خاطره. می گفتیم و می نوشتیم و طراحی می کردیم و می خواندیم و می خندیدیم ...

آن روزها دوره ی سردبیری و مدیریت خبر، گزارش نویسی، مقاله نویسی، صفحه آرایی، خبر و مصاحبه را گذراندم. استادانی گران قدر به ما درس می دادند . اسامی آنان در گوشه ی جزوه های به یاد مانده از آن روزها، هنوز هم به یادگار است. اسمی نمی برم که الآن نام تمام آن ها در خاطرم نیست . این ها همه را نوشتم تا به این نکته برسم که در آن 3 ماه، طبیعی بود که حرف از خواندن و نوشتن باشد و البته معرفی کتاب.  حداقل 3 کتاب را به یاد دارم که معرفی شد و من خواندمشان . البته اگر به آن جزوه ها رجوع کنم، تعداد کتاب های  معرفی شده بسیار بیشتر خواهد بود. گفتم که من الآن فقط در مورد 3 کتاب حضور ذهن دارم. این کتاب ها هم هیچ کدام در مورد موضوع تدریس آن دوره نیستند . اولی « عادت می کنیم » بود . اثر زیبای زویا پیرزاد. دومی، « نزدیکی » بود نوشته ی حنیف قریشی و به ترجمه ی نیکی کریمی . هر دوی این کتاب ها را همان روزها خواندم اما سومین کتاب را فقط خریدم و خواندنش موکول شد به 4 سال بعد ...

 سومین کتاب نوشته ی کرین برینتون بود و به ترجمه ی محسن ثلاثی . « کالبد شکافی 4 انقلاب» کتابی است که در آن نکات مشترک انقلاب های انگلیس، آمریکا، فرانسه و روسیه مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد . از روزهای شکل گیری انقلاب ها و به ثمر نشستنشان می گوید، تا دوره ی حکمرانی میانه روها و سپس تندروها . و در نهایت اشاره می کند که سرنوشت مشترک انقلاب ها، دوره ای است به نام ترمیدور . دوره ای که ارزش های رژیم پیشین باز می گردد ...

شماره 62 « شهروند» پرونده اصلی و عکس روی جلدش را به آمدن و نیامدن کروبی در انتخابات ریاست جمهوری اختصاص داده است . سرمقاله قوچانی در این زمینه هم خواندنی بود و هم جنجالی شد . پرونده هایی در مورد  گفت و گو، سارا پالین – معاون مک کین - ، جنگ سرد جدید و حاج مهدی عراقی  در کنار مصاحبه ای با کیارستمی و نکاتی در مورد کتاب های « بی وتن» امیرخانی و « کافه پیانو» جعفری، مطالب مهم این شماره هستند.

شماره 63 « شهروند» تغییر در صفحه ی فهرست در ابتدا و پرونده ی ویژه ی معرفی کتاب در انتها را همراه خود دارد . پرونده هایی در مورد انسان های دورو، لیبی، پاکستان، کنفرانس مشترک فرانسه، قطر، ترکیه و سوریه ، آیت ا... قدوسی و حلقه ی مدرسه حقانی و اختلاف رئیس بانک مرکزی و وزیر کار در این شماره کار شده است. هم چنین طرح الویری برای انتخابات ریاست جمهوری به همراه مصاحبه ای از او در توضیح طرح نیز به دست چاپ سپرده شده است .  

 نوشته شده توسط مصطفی حکیمی در دوشنبه 87/7/1 و ساعت 7:25 عصر | نظرات دیگران()