دو یادداشت آخر من باعث شده است تا هم در کامنت های محدود پست ها و هم در chat های گاه و بی گاه و حتا sms های دوستانه، گفته شود که سیاسی نوشته ام . شاید این برداشت هم درست باشد اما فراموش نکنید که اگر قرار بر سیاسی نوشتن باشد، بسیارند مطالبی که می توان نوشت . و آنان که مرا از نزدیک می شناسند، می دانند که توانایی این کار را دارم آن هم چه جور ! این هم کمی تعریف از خودم !!

اما می خواستم و هنوز هم می خواهم که در « تخته سیاه » کمتر از سیاست  بنویسم و اگر هم اشاره ای می شود از زاویه فرهنگ و اجتماع باشد . هر چند که سیاست در تمام شئون زندگی ما دخیل است از سینما و ورزش گرفته تا انتخابات و حتا طرح تحول اقتصادی . باز هم تاکید می کنم که اگر بنا بر نوشتن ازسیاست باشد، مطلب گفتنی زیاد است . هم در مورد این دولت و هم در مورد این 30 سال .

اما، و به قول احمد شاملو : « امان از این امای اول جمله ... »

دیگر توضیح ندهم بهتر است . از خواندنی های این چند روزه ام می نویسم :

1/ شماره 57 « شهروند» با ذکر تهدید خاتمی به رد صلاحیت در « کیهان» شروع می شود . من مانده ام که اگر قرار است، خاتمی رد صلاحیت شود ، پس چه کسی قرار است تائید شود !! بگذریم .

پرونده های مهم این شماره تفاوت وقت کشی و خودکشی در سیاست، نسل کشی – به بهانه دستگیری کارادزیچ – خداحافظی رضازاده و فقه سیاسی است . این پرونده اخیر بنا بر سخنان جدید هاشمی رفسنجانی است مبنی بر ضرورت بازنگری در حوزه علمیه و تشکیل شورای فتوا در کنار شورای نگهبان. پرونده ویژه این شماره مربوط به سازمان مجاهدین خلق یا منافقین است . در این پرونده روند این سازمان تا تبدیل شدن به فرقه بررسی می شود . اطلاعات جالبی را در مورد انقلاب های ایدئولوژیک رجوی در این پرونده می توانید به دست آورید .

2/  در شماره 58 « شهروند » ستون هفته گی دکتر مهاجرانی برای تفسیر مثنوی شروع می شود که اتفاق مبارکی است . فکر می کنم صورت مکتوب درس های دکتر در کانون توحید لندن باشد . پرونده های مهم این شماره عبارتند از : نقد پذیری، حزب عدالت و توسعه ی ترکیه، نحوه آمارگیری طرح تحول اقتصادی و پرونده ویژه و طولانی به مناسبت 102 ساله گی مشروطه .

یادداشت خشایار دیهیمی در این شماره خواندنی است .

3/ شماره 59 « شهروند » با خبرهایی از شایعه کاندیداتوری عبدالله نوری و مدرک کردان – وزیر کشور – شروع می شود . پرونده های ملی گرایی، حمله گرجستان به اوستیا، دکتر حسن آیت – پیشنهاد دهنده اصل ولایت فقیه در مجلس خبرگان قانون اساسی – نسل سوم فروشگاه های زنجیره ای، الکساندر سولژنیتسین، المپیک و شایعه ممنوع شدن حضور گلزار در فیلم های سینمایی در این شماره کار شده است .

4/ از میان کتاب ها هم، « 1984» جورج اورول را خوانده ام . چاپ 1361 . فکر نمی کنم چاپ جدید آن کامل باشد . قبلا هم « قلعه حیوانات » را از او خوانده بودم . در « 1984» اورول به توصیف یک جامعه دیکتاتوری می پردازد که البته گویا سوسیالیست هم هست . کتاب خوبی است . مثل کتاب اولی که از او خوانده ام، در حین خواندن کتاب، مشغول مقایسه آن با شرایط کشور خودمان بودم . چه شرایط تاریخی و چه فعلی . به نتایج جالبی رسیدم که اجازه بدهید از آن چیزی نگویم . اما با کسی که کتاب را خوانده است، می توان نشست و صحبت کرد ...

 نوشته شده توسط مصطفی حکیمی در پنج شنبه 87/5/31 و ساعت 10:57 صبح | نظرات دیگران()