وقتي دوباره رفتن تو ناگزير شد

بوشهر در فراق تو دق كرد و پير شد

ديگر به درد زندگي من نميخورد

شهري كه بعد رفتن تو بي امير شد

....

اگه تو ئبلاگت نظر ي نميدم به اين معني نيست كه نميام.هميشه ميام و دلتنگياتو ورق ميزنم و در آخر به قول شاعر:

تنها تو نيستي كه دلت غم گرفته است

من هم شبيه حال تو حالم گرفته است

ديگر تفنگ حوصله آتش نمي كند

باروت ذهن هر دويمان نم گرفته است

سلام آقا مصطفي!دلم كباب شد از اين شكوه نامه!ما سر ميزنيم به وبلاگت ولي خب اكثر مطالبت خصوصيه و به ما مربوط نميشه وگر نه نظر ميداديم!بايد اوني كه منتظرشي حتما واست نظر بده كه گويا نميده يا نميدونه!

سلام. گاهي حتي ديدن بي تفاوتي کسي هم توقع زيادي است چه رسد به نظر و نوازش!

من نمي خواستم چيزي در اين مورد بگم چون قبلا شما متهمم کرده بوديد که( اگه شمام دست برداريد من دست برنمي دارم. )يادتونه؟بنابراين ترجيح دادم ديگه لاقل تو اين زمينه دخالتي نکنم و حرفي نزنم به هر حال اميدوارم موفق باشيد.